Nakarat:
Ölüm gibiydi, sessiz çığlığın
Tanrı azad edip tavrı dağınık
En gereklidir tek melek gibi
Tek yaşar yürek tıpkı ben gibi
Bir tokat yedik hayat ehlinden
Sadece sevgisi mutlu edilen
Kalp içi yangın ömrü dalgın
Kuralda yok gibi hasta hali
Verse 1:
karardı gözler yine düşünceler sardıgında
ölüm gerek kalp için yaşam ancak dışarda
silinsin hatıralar dert kederle soslanırdı
her gün aynı yemden yemek inan bana çok acıydı
sıkıntısız bi gün yoktu isteklerse havada kaldı
ben hayaller kurdugumda hayat kahkaha atardı
acizliğim depreşirdi boğan hergünüm firardı
geri dönüş gecikecekti yaradılısım hataydı
kapansın bu gözler ceheennemde açılsın
bu dünyada zararlıydık ahirette yakılsın
Ruh panzehrine kavusmaz zehir kaplı her yanı
Dalları kırılmıs bi ağaç gövdesinde her anı
Zamanın ilacından almak nasip olmasın
Bu ruh haketmedi cennetinde kimse yerini açmasın
Tanrıdan tek dua sonunda gerçek olsun
Bitsin artık tüm çile ölümler umut olsun
Verse 2:
Tıkansın damarlar kan geçmesin bedenimden
Hissetmesin yüreğinde bir gram sevgiler
Modern bu dünya olmasakta yaşayacaktır
Her yılında ah alıp insanlara dayanacaktır
ağlayışlar zamansızdı bazen oldu gelen kandı
yatıştırdı ellerin hayalimse geride kaldı
uzak bıraktı umutlar ve kayıtlarda ağlamaklı
halim hatrı sormayında şarkı vardı anlatan
ölmek gerek yaşamda duygularsa bastıran bi
kalleş oldu aslında zamana ihtiyac vardı
ellerimde hatıra kayıp kayıp gidiyorken
zamanın bu bekçisi sille vurdu suratıma
Buluştu gözlerimde azrailin pençesi
hislerimde donukluk var işte ölüm sahnesi
yakışmıştı ruhuma tek yakısan ölüm oldu
Film koptu son karede rüyalarsa gerçek oldu
2009 son sahne sözleri, Muzik2.Net sayfasından yayınlanmıştır.
http://sarkisozleri.muzik2.net
Gabriel SB