Bedirhan Gökçe - Annem (Azeri şiir) Sözleri

Ne hız ellerini üzdün dünyadan
Balanı tek goyup nereye gettin
Nasıl yog olurmuş bir anda insan
Sanki bu dünyada hiç yog imişsin

Güneş gurub etti, o da garardı
Bir anda yog oldun sen heyal gibi
Şimdi düşünirem senden ne galdı
Gönlümde hatıran kara hal gibi

Meni boya başa yetirdin anne
Bize borçlu bildik her zaman seni
Sen meni dünyaya getirdin anne
Mense yola saldım dünyadan seni

Sen mene beşikte ninni çalmışsın
Ninni çalsam sana men de mi
Senin şirin şirin ninnilerini
Sana gaytarayım cenazende mi

''Uykun şirin olsun'' diyerdin mene
''Uykun şirin olsun'' deyim mi sene
Gerek men başına dönüp dolanım
Meni hayat için hep uyutanım
Söyle ölümçün
Söyle nasıl uyutayım seni men bugün

Bu nasıl dünyadır anlayamam ben
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
Dün öz nefesiyle seni isiden
Bugün buza dönüp, taşa dönüptür

Bu nasıl dünyadır
İnsanoğlunun hayali göktedir gendi yerdedir
Sağken omuzunda hayatın yükü
Ölende ceseti çiyinlerdedir

Bu nice dünyadır, bu nice dünya
Ölüm hakikat hayatı rüya
Derdimin gamımın ortağı sendin
Niye yüz çevirdin ya niye menden ?
''Derdin mene gelsin'' diyerdin hani
Niye dert ekledin derdime ya sen.

Annem, annem kimse seni darıltmamıştır
Men seni darıltan kadar
Şimdi kime açsam derdimi bir bir
Kim menim derdime yanar sen kadar

Evin her küncünde görünür yerin
Gözüm ahtarıcıdır anne, ey anne
''Ninem hani'' diyor küçük azerin
Ne cevap vereyim ona ey anne

Bilmem, bilmem bu ölüm nedir
Ha sen hayattayken ey annem
Nefesin ey annem hala evdedir
Kendin yer altında taşa dönmüşsün

Bögün, bögün yeddin oldu annem
Yeddi gün bizimle beraber ağlar odalar
Sene, yalnız sene demek eçün
Gönlümde bilsen ne gadar sözüm var

Kimleri çağırak bugün yeddiye
Halalar bacılar soruyor mene
Anneme soralım o bilir diye
Men yüz tutuyorum senin odana
Annem, annem ısmarlandın anne torpağa
Bu ölüm sineme çekti dağ benim
Sen benim arkamda benzerdin dağa
Sanki de arkamdan uçtu dağ benim

Gızımın adıdır senin öz adın
Bu da göz dağıdır bana bugünde
Son defa sen mene bakıp ağladın
Suretin mezara gitti gözümde

Ömrü başa vurdun altmış yaşında
Altmışın üstünde durup yaşında
Artık senin için durduğu zaman
Ölüm menim için dolaşır
Gün olur akşam
Vakit geçer, sen menden uzaklaşırsın
Men sene günbegün yakınlaşırım
Annem öz ismini gızıma verdi
Annem torununu çok istiyerdi
Küçük torununu goyup yerinde
Annem tam sakince dünyadan getti
Gızımın meyilli nazarlarında
Annemi görirem, annemi şimdi

Torun ninesine benziyor aynen
Büyüyor, yüceliyor yılbayıldızım
Yeniden büyüyor annem, yeniden
Annemin özüdür tam sanki gızım

Hayat kendi garip sırlarından
Bize renkli renkli muciz gösterir
Gızımı ismiyle çağırmıram men
''Ey anam'' diyirem, o da ''hay'' verir

O menim annemdir, o menim annem
Ancak bir farkı var bunu yadsımam
Bir vakit annem mene ''can, can'' diyerdi
Şimdi men anneme ''can, can'' diyerem
Bir vakit annem meni çok istiyerdi
Şimdi men annemi çok istiyirem
Men annemi çok istiyirem

(Türkü)
Men seninen vardım anam
Sen yoksan mende yokam anammm
Menim anam, özüm anam, can anam, canım anam, özüm anam, anammm
Sen mene can, can diyerdin
Oysa ki sen menim canımdın anammmm
Gettinde, gettin de dönmedin, meni de yanına al anamm
Can anam, can anammm


Annem (Azeri şiir) sözleri, Muzik2.Net sayfasından yayınlanmıştır.
http://sarkisozleri.muzik2.net
Bedirhan Gökçe

Yorumlar / Yorum Yap